My blog

প্ৰবন্ধ (অনুবাদ) * মোৰ ধৰ্ম আৰু ঈশ্বৰ *              মুল হিন্দী -মোহনদাস কৰমচান্দ গান্ধী বিভিন্ন ধৰ্মবোৰ একে ঠাইৰ হোৱাৰ বাবে বেলেগ পথ আছে ।একে ঠাইত গোট খোৱাৰ বাবে আমি সুকীয়া সুকীয়া পথেৰে যদি যাওঁ, সেইটো দুখৰ কথা হ'ব নোৱাৰে। পৃথিৱীত যিমান মানুহ আছে, সিমানটা ধৰ্ম আছে।     আমি সকলো ধৰ্মৰ প্ৰতি ভাল ভাব ৰাখিব লাগে ।ইয়াৰ মাজত নিজৰ ধৰ্মটোৰ প্ৰতি উদাসীনতা আহিব বুলি ভবাতো সঠিক নহয় । তাৰ ফলত নিজৰ ধৰ্মটোৰ প্ৰতি যি অন্ধবিশ্বাস আছে, সেইবোৰত আঁতৰ হয় । এনেকৈয়ে সেই প্ৰেম জ্ঞানময় আৰু বেছি সাত্বিক তথা নিৰ্মল কৰে।       পৃথিৱীৰ এটা ধৰ্ম হোৱাতো মই বিশ্বাস নকৰোঁ, সহমত হ'ব নোৱাৰোঁ ।গতিকে বিভিন্ন ধৰ্মবোৰত কোৱা মূলসূত্ৰ বিচৰাৰ চেষ্টা কৰোঁ আৰু এনে এক চিন্তা জন্ম দিবলৈ বিচাৰোঁ ।যাতে সকলোৱেই সকলো ধৰ্মকে শ্ৰদ্ধা কৰে, ভাল ভাব পোষণ কৰে, তাৰ বাবে চেষ্টা কৰোঁ ।         মোৰ বিচাৰ বুদ্ধি মতে পৃথিৱীৰ সকলোবোৰ ধৰ্মগ্ৰন্থ পঢ়িব লাগে ।চকুৰে নহয়, সহানুভুতিৰে পঢ়াতো প্ৰতিজন সভ্য পুৰুষ আৰু নাৰীৰ কৰ্তব্য ।এটা ধৰ্মৰ মানুহে অন্য এটা ধৰ্মৰ মানুহক সমানে শ্ৰদ্ধা কৰিব লাগে, আমি তেওঁৰ ধৰ্মটোক যিদৰে চাওঁ, তেৱোঁ আমাৰ ধৰ

দহোটা নিয়ম বা ধৰ্ম ✍ শ্ৰদ্ধা কোঁৱৰ ১।ধৃতি - ধৃতি মানে ধৈর্য,অৰ্থাৎ বিপদত পৰিলে বা শোক পাব লগা কাৰণ উপস্থিত হ'লেও ধীৰ স্থিৰ ভাবে থকা নাইবা সকলো অৱস্থাতে সন্তুষ্ট হৈ থকা ইয়াকে সন্তুোষ বুলিও কোৱা হয় ৷ ২।ক্ষমা-ক্ষমা মানে অন্যে মোক অপকাৰ কৰিলেও মই উলটি প্ৰত্যপকাৰ নকৰাকৈ থকাকে ক্ষমা বোলে। ৩।দম-দম মানে ইন্দ্ৰিয় বিলাকৰ নিজ নিজ বিষয়ৰ প্ৰতি যি হেপাহ স্বভাৱিকতে ওপজে তেনে বিকাৰ উপজিলে তাৰ বাবে মনত চঞ্চল্যতা উৎপন্ন হব পৰা কাৰণ বিদ্যমান থাকিলেও বৃদ্ধি বা বিচাৰ শক্তিৰে মন আৰু ইন্দ্ৰিয় সমূহক বশীভুত কৰি মনত বিকাৰ উপজিবলৈ নিদিয়াকৈ ৰখাটোকে দম বোলে । সনন্দন সিন্ধই কৈছে বোলে সকলো অৱস্থাতে মনক বশ কৰি ৰখাটোকে দম বোলে ।গোবিন্দ ৰাজ অভিধানৰ মতে যাৰ ঘাম, লাভ লোকচান, জয় পৰাজয়, সুখ দুখ, মান অপমান আদি দুটীয়া ভাব বিলাকত মনৰ গতি একে অৱস্থাত ৰাখিব পৰাটোকে দম বোলে । ৪।অস্তেয় - অস্তেয় মানে পৰৰ দ্ৰব্য চুৰ কৰা।গৃহস্থই গম নোপোৱাকৈ যি কোনো দ্ৰব্য বস্তু নিয়াকে চুৰ কৰা বোলে।ৰাতি হওক বা দিনত হওক, গোপনে পৰৰ বস্তু আত্মসাৎ কৰিব খুজিলেও চুৰ কৰা দোষ হব।একে সীমাৰ মাতিৰ সীমাটো এক আংগুল বা আধা আংগুলকৈ সিফালে ঠেলি দি মাট